Cześć Kochani! Nadeszło lato! Czas tańca, zabawy i leżenia plackiem na gorącym piasku, chociaż ja tylko pod parasolem, kto ze mną? Przygotowani na atrakcje? Macie swoją letnią listę zadań specjalnych? Choć raz zorganizujmy to wszystko tak, jak zawsze chcieliśmy. Nie odkładajmy małych przyjemności, nie dokładajmy wymówek. Po prostu, wskakujemy w szorty, kocyk pod pachę i wyruszamy po nowe przygody!
Na początku roku przeczytałam bardzo fajny wpis na jednym z blogów, w którym autorka szukała słowa przewodniego na ten rok. Coś czym można by się kierować, co podnosiłoby na duchu kiedy zwątpisz albo stracisz siły. Nie pamiętam już jakie słowo wybrała, ale pamiętam jak zastanawiałam się jakie słowo przewodnie byłoby dobre dla mnie. Koniec końców pozytywnie skomentowałam wpis i zapomniałam o tym …
… na jakiś czas.
Minimalizm to teraz taki top temat. Porozmawiajmy więc o minimalizmie książkowym. Czy można pogodzić chęć posiadania z minimalizmem? W miłości do książek dochodzimy do takiego momentu, kiedy przestajemy zauważać wady naszego partnera. Rodzina i znajomi chcąc sprawić nam przyjemność, przynoszą w darze kolejne książkowe skarby, a my odurzeni zapachem nowych stron, nie zwracamy uwagi na to, że to książka miała być dla nas, a nie my dla niej.
Są setki stron oferujących przeróżne gadżety dla czytających, jednak w większości są to po prostu śmieci, przedmioty jednorazowego użytku, niefunkcjonalne, niepotrzebne, a do tego brzydkie. To, że się lubi czytać, że się kocha i szanuje książki nie znaczy wcale, że twój dom ma wyglądać jak muzeum rzeczy związanych z książką, pełne dziwacznych ‚gadżetów’, gdzie właściciel śpi na wielkiej rozkładanej książce i je z zastawy przypominającej książki. Wszystko jest dla ludzi, ale nie popadajmy w skrajności, nie znam ani jednej czytającej osoby chcącej mieć taką zastawę. Powinnam nawet chyba stworzyć osobny post o tym co jest okropnym gadżetem dla czytających, tyle brzydkich rzeczy naoglądałam się przez weekend. Przejdźmy więc już do tej przyjemniejszej części.